Nawłoć pospolita – skuteczna pomoc dla dróg moczowych

Nawłoć pospolita – (Solidago virgaurea L.) – to wieloletnia roślina zielna z rodziny Złożonych (Astrowatych). Nazywana bywa także złotą rózgą lub złotnikiem ze względu na charakterystyczne żółte kwiaty. Powszechnie występuje na terenie całej Europy i Azji, zarówno w ogrodach, jak i dziko przy drogach oraz na łąkach. Nie ma specyficznych wymagań glebowych, toteż wyrasta zarówno na glebach wilgotnych jak i suchych, w stanowiskach zacienionych i słonecznych.

W Polce występuje również nawłoć olbrzymia (Solidago gigantea) oraz nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis L.) – dwie odmiany pochodzące z Ameryki Południowej, które uznawane są za rośliny ozdobne [1].

Nawłoć pospolita traktowana jest jak uciążliwy chwast, który łatwo się rozprzestrzenia. W budowie zewnętrznej posiada wiechowate kwiatostany, które zbudowane są z drobnych, żółtych kwiatów, ułożonych w koszyczkach [2, 3].

Surowiec zielarski

Surowiec zielarski stanowi ziele, które pozyskuje się w początkowej porze kwitnienia (u nas kwitnie późnym latem). Zbiera się tylko górne części łodyg o długości 25cm. Suszy się je w warunkach naturalnych, w cieniu i przewiewie lub w suszarniach ogrzewanych w temp. do 40°C [4].

Nawłoć pospolita tradycyjnie stosowana jest w leczeniu chorób układu moczowego, kamicy nerkowej i zaburzeń prostaty. Posiada działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybiczne, przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwnowotworowe, immunostymulujące, uspokajające i hipotensyjne [5, 6, 7, 8, 9].

Skład chemiczny

Surowiec stanowi źródło flawonoidów (rutozydu, hiperozydu, izokwercytryny, awikularyny i kemferolu), garbników, saponin triterpenowych, olejku eterycznego oraz związków fenolowych, a wśród nich lejokarpozydu (glikozydu fenolowego) oraz wirgaureozydu [10, 11, 12].

Działanie lecznicze

Związki zawarte w zielu nawłoci wpływają na właściwe funkcjonowanie układu moczowego. Zwiększają wydalanie moczu isoli, wspomagają leczenie infekcji dróg moczowych i kamicy nerkowej (flawonoidy, saponiny triterpenowe). Poprawiają ukrwienie nerek, zwiększają filtrację kłębuszkową i zahamowują wtórną resorpcję wody. Nawłoć zawiera także substancję, która przynosi słaby efekt przeciwbólowy [13, 14, 15].

Zastosowanie surowca

Przetwory z nawłoci stosuje się przede wszystkim w schorzeniach układu moczowego (stany zapalne, infekcje). Ponadto wyciągi z ziela nawłoci można zażywać pomocniczo w nadciśnieniu (poprzez działanie moczopędne obniżają ciśnienie tętnicze), dnie moczanowej (pomagają wypłukiwać kwas moczowy) oraz reumatyzmie (oczyszczają krew) [16, 17].

Formy stosowane w lecznictwie: Najczęstszą postacią podawania surowca są odwary lub ekstrakt w formie tabletek.

Wewnętrznie

Ekstrakt z ziela nawłoci stosuje się w:

• stanach zapalnych dróg moczowych
• zapaleniu kłębuszków nerkowych,
• zapaleniu miedniczek nerkowych,
• zapaleniu moczowodów,
• zapaleniu pęcherza moczowego.
• pomocniczo w leczeniu kamicy moczowej
• wspomagająco w skazie moczanowej.
• w nieżycie żołądka i jelit,
• w nadmiernej fermentacji,
• w drobnych krwawieniach z uszkodzonych naczyń włosowatych przewodu pokarmowego,
• jako środek „odtruwający” w dnie moczanowej
• w niektórych chorobach skóry [18, 19, 20].

Zewnętrznie

Medycyna tradycyjna zalecała użycie zewnętrznie odwarów z nawłoci jako środka wspomagającego leczenie stanów zapalnych, zakażenia błon śluzowych np. jamy ustnej i gardła, sromu i pochwy. Nasze babcie zrywały ją i przemywały herbatką z nawłoci wszelkie uszkodzenia skóry, wysypki, swędzące miejsca, czy otarcia [21, 22, 23].

Możliwe skutki uboczne

Brak wyraźnych skutków ubocznych. Możliwe są uczulenia na surowiec (podobnie jak na inne rośliny z rodziny Compositae).

W przypadku wystąpienia objawów niepożądanych należy poinformować o nich lekarza [24].

Ostrzeżenia

Podczas stosowania ziela nawłoci niezbędne jest dostarczania dużej ilości płynów (surowiec ma działanie moczopędne).

Nie zaleca się stosowania u dzieci do 12 roku życia bez konsultacji lekarskiej.

Jeśli objawy chorobowe nasilą się lub nie ustępują mimo kuracji należy skontaktować się z lekarzem w celu dalszej diagnozy.

Brak danych odnośnie stosowania ziela nawłoci w ciąży i okresie karmienia piersią, dlatego sugeruje się nie stosować bez konsultacji z lekarzem [25].

Nawłoć pospolita to roślina, która w naturalny sposób wspiera właściwe funkcjonowanie układu moczowego i pomaga utrzymać go w dobrej kondycji.